"Przypadek - jak mówią w Śródziemiu" - Tolkien, angielski Żyd i mason, posługiwał się teorią przypadku, tworząc dzieło swojego życia, ,.Władcę Pierścieni'. [...] Stworzona przez niego nowa w literaturze fantasy rasa - hobbici [...] ze swoimi kręconymi ciemnymi włosami, obrotnością w razie konieczności, dobrze wykształconą wolą przetrwania, od razu nasuwają nam skojarzenie z tą jedyną, rozpoznawalną na odległość rasą semicką. Z Żydem. Hobbickie mieszanie się do rządów wszystkich królestw Śródziemia jeszcze utwierdza nas w tym przekonaniu. Jak sprytnie omotał nas rabin Tolkien (pozornie uczciwy katolik, był ponad wszelką wątpliwość obrzezanym rabinem i członkiem masońskiej loty oxfordzkiej) - tak jak Żydzi w Izraelu, tak hobbici cierpią w swoim Shire, zaatakowani przez złego Sarumana (czyli dobrego Polaka - myślę, że nie obrazisz się drogi czytelniku na taką interpretację). Nie wolno zapomnieć o niezmierzonych bogactwach, o których krążyły tylko pogłoski [...]. Typowe dla Żydów. A przecież stary Tuk i Bilbo Baggins słynęli z zamożności i wykorzystywali bogactwa do swoich niecnych celów [...].
Elfy i czarodzieje - ci pierwsi, elita wśród ludów Śródziemia, Pierworodni, Gwiezdny Lud. Tytuły jak u członków loży masońskiej, którą symbolizują. Z ich tajemniczymi rytuałami, nie wtajemniczaniem we własne poczynania innych ras, wywyższeniem i kierowaniem losami zwykłych śmiertelników (nieśmiertelność elfów to czytelna aluzja, że masoneria nigdy nie zginie). Sic! [...] Kierowanie przy pomocy takich narzędzi jak Biała Rada. Jako świadomi nie musimy sobie zadawać pytania, ile takich Białych Rad zebrało się, aby dyskutować o naszych losach, nie przestrzegając starej, polskiej, szlacheckiej wolności "nihil novi" [...]. Zresztą słowo "wolność" w naszych czasach jest tylko pustym sloganem.
Czarodzieje u Tolkiena to super żydo - masoni, wyniesieni ponad wszystkich i władców, choćby i najbardziej prawowitych i uświęconych. Przewijają się przez powieść, tak jak ich odpowiedniki przez historię. I kierują królami Rohanu, Gondoru, Francji czy Polski. [...] Zapewne scena upokorzenia Sarumana (dobrego Polaka) ma swój niejeden odpowiednik w dziejach, kiedy to jakiś żydo - mason nakazywał coś (!) podniesionym głosem namaszczonemu chrześcijańskiemu królowi (!!!). Zapewne takie sceny dzieją się i dziś, pewnie jeszcze częściej, świat opętany pędem ku rozwojowi gospodarczemu łatwo ulegnie wzbogaconym na ludzkiej krzywdzie Żydom [...].
Scena w której Frodo zastanawia się, czy wrzucić pierścień do szczeliny i oddać władzę Sauronowi nabiera nowego znaczenia. Hobbit - Żyd chce przejąć władzę. ale biedny człowiek - Gollum (Prawdziwy, cierpiący od dawna biedny Polak, poświęca swoje życie, pragnąc temu zapobiec sam był kiedyś Żydem i długie lata za to pokutował. [...] Pierścień - symbol zjednoczenia przeciw żydo - masonerii ginie. Ale to nic ma znaczenia. I tak rządzą Żydzi i masoni tak w literaturze jak i w rzeczywistości. Wszędzie. [...]