Ponoć ulubiony dowcip pilotów wszystkich narodowości. Będąc tysiące metrów nad ziemią pasażerowie nie są w stanie określić, czy aby na pewno są tam, gdzie być powinni, więc załoga potrafi to wykorzystać. Pilot jednej z amerykańskich linii lotniczych oznajmił zirytowanym dużym opóźnieniem pasażerom, że zamiast do Cleveland przylecieli do Toledo. Po tej informacji temat spóźnienia zszedł na dalszy plan

Automatyka zawsze może zawieść, a pilot też człowiek i załatwić się czasem musi. Co wtedy robi ze sterami? Pewien szkocki kapitan przeszedł z kabiny pilotów do kabiny pasażerskiej i zdumionemu pasażerowi w pierwszym rzędzie wręczył dwa sznurki, których końce miały być rzekomo przywiązane do sterów i poprosił o trzymanie ich w określonej pozycji dopóki nie wróci z toalety. Ale dla dowcipnego pilota to było jeszcze za mało. Po powrocie przejął sznurki, ale momentalnie upuścił jeden z nich wywołując u pasażerów okrzyk przerażenia.

Kapitan jednej z brytyjskich linii lotniczych miał w zwyczaju siadać w którymś z wolnych miejsc w kabinie pasażerskiej i głośno wyrażać niezadowolenie z rzekomo opóźniającego się startu. W pewnym momencie wstawał i oznajmiał, że skoro piloci nie kwapią się z wylotem, to on, prosty pasażer, sam weźmie sprawy w swoje ręce. Wchodził do kabiny pilotów, drzwi się zamykały i po chwili następował start. Łatwo wyobrazić sobie zdziwienie pasażerów.

Jednym z najgorszych koszmarów klientów linii lotniczych jest płonący samolot. Pewien pilot został wyrzucony z pracy za okrutny dowcip, który przygotował swoim pasażerom. Wziął od stewardess trochę suchego lodu i schował go w toalecie. Gdy tylko lód zaczął dymić, wypadł z kabiny krzycząc „Palimy się!”.

1 kwietnia to dzień, w którym nawet tak poważne firmy jak linie lotnicze potrafią stroić żarty. Jedna z kanadyjskich linii ogłosiła, że uruchomiła sprzedaż miejsc sypialnych w klasie ekonomicznej. A gdzie miały znajdować się te miejsca? W skrytkach na bagaże nad fotelami.

Czy może być coś gorszego od śmierdzącego pasażera siedzącego obok was? Oczywiście, że może. Np. małpa. Pilot jednej z amerykańskich linii uwielbiał przebierać się w bardzo realistyczny strój goryla i zajmować miejsce obok zdziwionego pasażera. Jeszcze większe zdziwienie (zmieszane z przerażeniem) fundował pasażerom, gdy nagle wstawał i „małpim” krokiem udawał się do kabiny pilotów.

Jak wiadomo, piloci mogą w każdej chwili wykorzystać głośniki zamontowane w kabinie pasażerskiej i przekazać pasażerom różne informacje, np. o stanie pogody, aktualnym położeniu i turbulencjach. O ile ogłoszenie w ten sposób prośby: „Proszę wyłączyć telefony komórkowe, komputery, konsole do gier i wszelkie inne urządzenia elektroniczne, które mogą zakłócić pracę rozrusznika serca u pilota” może mieścić się w granicach czarnego humoru, to dowcip pewnego indyjskiego kapitana wywołał panikę na pokładzie. Lecąc na normalnej wysokości nagle uruchomił głośnik i nadał dobrze znany w Polsce komunikat „Pull up, terrain ahead!”.

Kolejny rodzaj żartu pilotów to udawanie niewidomego. Niektórzy potrafią założyć czarne okulary i pomagając sobie specjalną laską przechodzą wzdłuż całego pokładu do swojej kabiny, wpadając po drodze na ludzi i fotele.

Pozostała część załogi również lubi poprawiać sobie humor. Znudzone stewardessy mogą np. teatralnym szeptem powiedzieć: „Ten Kowalski to ma silną głowę. Nie dość, że zdołał przyjść do pracy po wczorajszym, to jeszcze usiadł za stery!”.